SCHODZĄC Z MORSKIEGO OKA

Siedząc pod kocykiem z kubkiem ciepłej herbaty piszę dla Was nowego posta. Myśląc o mieście, do którego chcę Was dziś zabrać przychodzą mi do głowy zatłoczone ulice, oscypek z żurawiną oraz wysokie szczyty gór. Moja zatłoczona ulica to Krupówki, oscypka z żurawiną zazwyczaj kupuję w budkach przy drodze prowadzącej do kolejki na Gubałówkę, a szczyty gór to oczywiście Tatry – muszą być wysokie skoro to najwyższe góry w naszym kraju. Nie chcę jednak pisać ani o oscypkach ani o Gubałówce, a o Morskim Oku.

Góry nad Morskim Okiem

Nie bez powodu nazwałam mój post „schodząc z Morskiego Oka”. Jak już wspominałam nie lubię chodzić po górach, lubię natomiast podziwiać widoki ze szczytu dlatego najczęściej kupuję bilet na kolejkę i wjeżdżam na szczyt. Na Morskie Oko nie ma kolejki, pojechałam więc bryczką.. Już w połowie drogi żałowałam swojej decyzji i żałuję jej do teraz. Tak bardzo kocham zwierzęta, że do dzisiaj nie mogę zapomnieć smutku i zmęczenia tych biednych koni…

Widoki na Morskie Oko są na prawdę przepiękne. Góry zatopione w jeziorku, promienie słoneczne padające na szczyty gór oraz górskie schronisko. Po wypiciu ciepłej kawy, postanowiłam spędzić trochę czas siedząc na kamieniach na brzegu jeziora, żeby wypocząć i wyciszyć się. Po zrobieniu kilku zdjęć przyszedł czas na powrót.. Pieszo, żeby nie męczyć koników kolejny raz.. Mimo, że górale organizujący owe przejażdżki byli wstanie spuścić cenę o połowę, z pewnością z powodu małej liczy chętnych na ostatni tego dnia zjazd.

Schronisko na Morskim Oku

Schodzenie w dół zabiera trochę czasu i jak się okazało jest równie męczące co wchodzenie, przynajmniej moim zdaniem, ale za to można zobaczyć piękne miejsca i zatrzymać się na chwilę by zrobić pamiątkowe zdjęcie. Przemierzając tę drogę mija się piękne Wodogrzmoty Mickiewicza, czyli wodospady na potoku Roztoka. To trzy wodospady, których wspólna wysokość wynosi 120 metrów, otoczone stromymi zboczami porośniętymi lasami urwiskowymi.

Wodogrzmoty Mickiewicza

Po dotarciu do samochodu byłam zmarznięta, ale i szczęśliwa – dotarłam na parking samochodowy i oczywiście miałam za sobą mile spędzony dzień. Mój wypad do Zakopanego trwał zaledwie kilka dni, ale pogoda była przepiękna i widoki nad Morskim Okiem cudowne. Może jeszcze kiedyś tam wrócę i spróbuję wejść tam pieszo? Zobaczymy! Póki co wracam do ciepłej herbatki, a od zimnych gór uciekam.

Morskie Oko

A jak Wy spędzacie te zimne dni? Macie jakiś pomysł jak nie zamarznąć? A może planujecie już wyjazd wakacyjny? Ja odliczam już dni do mojego kilkudniowego wyjazdu do Włoch – pozostało ich 40!